Halverwege jaren 80 was skateboarden hot shit en Powell-Peralta, Santa Cruz en Vision waren de grote skatemerken van dat tijdperk. Van deze zogenaamde ‘big three’ was Powell verreweg de grootste. Omdat Europa op Amerika na de grootste afzetmarkt voor skateboards is wilde Powell haar Europese distributie verbeteren en dat leidde eind 1989 tot de Powell warehouse. George Powell besloot een groot pakhuis in de buurt van Sloterdijk te openen waar vanuit Europese skateshops voortaan hun spulletjes kregen geleverd. Leuk voor die shops maar het mooiste aan dit alles was de aparte ruimte waar een vert ramp en een miniramp met spine en wallride stonden! Deze stalen ramps waren door Tim Payne van Team Pain gebouwd en waren, helemaal voor die tijd, uitstekend in elkaar gezet. Door het stalen oppervlak reden de ramps sneller dan welke andere houten ramp je zelf ooit zou kunnen bouwen…

De komst van deze ramps gaven de Amsterdamse skatescene een enorme impuls. Niet alleen omdat het de beste ramps van Nederland en omstreken waren, elke week waren er wel buitenlandse skaters die je tricks lieten zien die je nog niet kende.

De opkomst van streetskaten deed het skateboarden in de eerste jaren 90 razendsnel veranderen. Powell, toen nog steeds de grootste skate company, kon maar moeilijk bijsturen en het imperium klapte al snel in elkaar. Gelukkig gingen de skateramps niet verloren tijdens de crash van Powell; voor het symbolische bedrag van 1 gulden verkocht de pakhuis manager Frank Messmann de ramps aan Amsterdam en werd het Museumplein vanaf 1992 de nieuwe hotspot van onze hoofdstad…